6 เรื่องราวสั้นๆ แต่เต็มไปด้วยความหมายที่เปี่ยมล้น
SIX LITTLE STORIES WITH LOTS OF MEANINGS
.
1.) กาลครั้งหนึ่ง ชาวบ้านตัดสินใจที่จะสวดภาวนาขอฝน ในวันนัดชุมนุมภาวนาพร้อมกันนั่นเอง มีเพียงเด็กชายคนหนึ่งเท่านั้นที่พกร่มไปด้วย นี่คือ "ความเชื่อ"
.
Once all villagers decided to pray for rain. On the day of prayer, all the people gathered, but only one boy came with an umbrella. That is faith.
.
2.) เมื่อคุณโยนทารกขึ้นไปบนอากาศ พวกเขาจะหัวเราะด้วยความชอบใจ และแน่ใจว่า เราจะรับพวกเขาไว้ได้แน่ นี่คือ "ความไว้วางใจ"
.
When you throw babies in the air, they laugh because they know you will catch them. That is trust.
.
3.) เราวางแผนที่จะทำสิ่งต่างๆไว้สำหรับพรุ่งนี้ แม้จะไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร นี่คือ "ความเชื่อมั่น"
.
We plan big things for tomorrow in spite of zero knowledge of the future. That is confidence.
.
4.) เรามองเห็นความทุกข์ยากมากมายบนโลกนี้ แต่กระนั้นก็ตาม เรายังแต่งงานและมีครอบครัวมีลูกหลาน นี่คือความรัก
.
We see the world suffering, but still, we get married and have children. That is love.
.
5.) บนเสื้อของชายชราอายุ 80 ปี ผู้หนึ่งได้เขียนประโยคนี้ว่า "ฉันไม่ใช่ชายชราอายุ 80 ฉันคือวัยรุ่นอายุ 16 กับการผ่าน ประสบการณ์ชีวิตมาแล้ว 64 ปี" นี่คือ "ทัศนคติ"
.
On an old man's shirt was written a sentence 'I am not 80 years old; I am sweet 16 with 64 years of experience.' That is attitude.
.
6.) ทุกๆคืนเราเข้านอน โดยไม่รู้ว่าจะตื่นขึ้นมาในวันพรุ่งนี้อีกหรือไม่ แต่เรายังคงตั้งนาฬิกาปลุกไว้ทุกเช้า นี่คือ "ความหวัง"
.
Every night we go to bed without any assurance of being alive the next morning, but still we set the alarms to wake up. That is hope.
.
จงดำรงชีวิตด้วยความสุข เต็มเปี่ยมไปด้วยความหมายทั้ง 6 ประการ และมีทัศนคติที่ดี❣️
.
❣️Have a happy day and live your life like these six stories.
.
โปรดจดจำไว้ว่า เพื่อนแท้คืออัญมณีที่หายาก เป็นขุมทรัพย์แห่งชีวิต และยากที่จะหาสิ่งอื่นมาทดแทนได้
.
❣️Remember - Good friends are the rare jewels of life, difficult to find and impossible to replace!!
.
ขอบคุณเจ้าของบทความ และคนแปล
.
ราตรีสวัสดิ์ทุกท่าน
ขอให้พรุ่งนี้เช้า ตื่นขึ้นมาด้วยความสุข ความรื่นรมย์ครับ
.
จากผู้ประกาศข่าวชั้นแนวหน้า
อายุ 39 (ย่าง...50 ขึ้น)
「ขอบคุณเจ้าของบทความ」的推薦目錄:
- 關於ขอบคุณเจ้าของบทความ 在 Kanok Ratwongsakul Fan Page Facebook 的精選貼文
- 關於ขอบคุณเจ้าของบทความ 在 2how Facebook 的精選貼文
- 關於ขอบคุณเจ้าของบทความ 在 Kanok Ratwongsakul Fan Page Facebook 的最佳貼文
- 關於ขอบคุณเจ้าของบทความ 在 #ขอบคุณเจ้าของบทความดีๆ - สำรวจ - Facebook 的評價
- 關於ขอบคุณเจ้าของบทความ 在 วินาทีสึนามิ,ทีรุ่นแรงทีสุดในโลก,บันทึกวินาทีหายนะ,ในประเทศญี่ปุ่น ... 的評價
ขอบคุณเจ้าของบทความ 在 2how Facebook 的精選貼文
น่าชื่นชม
อีกแนวทางในการเรียนการสอนในช่วง Covid-19 ของโรงเรียนเก่าบะหมี่ แป้งจี่ อนุบาลถึงประถม
ผู้บริหาร และคุณครูที่นี่เลือกที่จะปรับใช้แนวทาง Home-Based Learning เป็นการเรียนแบบผสมผสาน ไม่ได้ใช้แบบ Online ทั้งหมด พิจารณาตามความเหมาะสมของวัย และความพร้อมของที่บ้าน
สถานศึกษา และคุณครู ที่เป็นกังวลกับเทคโนโลยี และความพร้อมเรื่องอุปกรณ์ ลองดูเป็นแนวทางนะครับ
พวกเรา ครูเนย ครูก้อง ครูเอ๋ ครูกรีน ช่วยกันสรุปบทความ เพื่อแก้ข้อสงสัย ในการเรียนการสอน แบบ Home base learning ทาง online วิธีการต่างๆ ในการเรียนเบื้องต้นนะคะ
ขอบคุณ ครูศิ ฝ่ายวิชาการ โรงเรียนทับทองSirirat Luenpan ที่ส่งต่อบทความดีๆนะคะ ทับทอง ทับทอง โรงเรียน ทับทอง
ขอบคุณเจ้าของบทความ BlackBox ขออนุญาตส่งต่อเรื่องราวค่ะ
ที่สำคัญ ขอขอบคุณผู้อำนวยการโรงเรียนทับทอง ที่เป็นผู้นำในการริเริ่มดำเนินการโครงการนี้ขึ้นมาอัญจลา จารุมิลินท
Artwork by Neouyg Kanokwan ครูเนย
หากมีประโยชน์ฝากกด like&share ค่ะ
Credit : https://www.leadershipforfuture.com/visual-thinking-teachf…/
ก่อการครู
ขอบคุณเจ้าของบทความ 在 Kanok Ratwongsakul Fan Page Facebook 的最佳貼文
คุณยาย ผู้อยู่ในยุคที่ไม่เคยคิดถึงการอนุรักษ์โลก..
.
ที่ช่องจ่ายเงินในซุปเปอร์มาร์เก็ต เด็กสาวพนักงานได้แนะนำคุณยายท่านหนึ่งว่า น่าจะเอาถุงผ้ามาใช้ มากกว่าถุงพลาสติกซึ่งไม่ดีต่อสิ่งแวดล้อม
.
คุณยายขอโทษขอโพยและกล่าวว่า..
“สมัยก่อน พวกเราไม่มีความคิดเรื่องอนุรักษ์อะไรแบบนี้หรอก”
พนักงานสาวตอบกลับ..
“มันถึงกลายเป็นปัญหาของคนในยุคพวกหนูน่ะสิคะ เพราะคนรุ่นคุณยาย..ไม่เคยสนใจเรื่องอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม เพื่ออนาคตของลูกหลานเลย”
.
คุณยายคิด.. แต่เธอก็พูดถูกนะ ในยุคนั้นน่ะ เราไม่เคยคิดเรื่องอนุรักษ์ รักโลก โลกร้อน โลกสีเขียวอะไรพวกนี้หรอก..
.
ในสมัยนั้น พวกขวดน้ำ ขวดนม ขวดเบียร์ที่เราดื่มหมดแล้ว เราก็ส่งกลับไปที่ร้าน ที่ร้านก็ส่งกลับไปโรงงาน โรงงานก็เอาไปล้างฆ่าเชื้อ แล้วนำกลับมาบรรจุเครื่องดื่มใหม่ หมุนเวียนใช้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าไปตลอด ถึงมันจะเป็นการรีไซเคิลอย่างแท้จริง แต่... ตอนนั้นเราก็ไม่เคยจะคิดเรื่องอนุรักษ์หรอก
.
ที่ร้านขายของเอาถุงกระดาษมาใส่ของชำให้ กลับบ้านมาก็เอาถุงนั้นมาใช้ซ้ำได้หลายแบบ หลักๆ ก็เอาไปใส่ขยะ แล้วก็ยังเอามาห่อปกหนังสือเรียน เพราะสมัยนั้นหนังสือเรียนไม่ได้เป็นของเราทั้งหมด
.
บางส่วนเป็นของที่โรงเรียนให้ยืมใช้ เราเลยเขียนอะไรไปบนปกแบบส่วนตัวไม่ได้ การห่อปกด้วยกระดาษถุงสีน้ำตาล ทำให้เราอยากจะเขียนอะไรบนปกหนังสือของเราก็เขียนได้ ไม่มีใครว่า แต่ก็... แย่จัง ที่ตอนนั้น.. เราไม่เคยคิดเรื่องอนุรักษ์หรอก
.
ในสมัยก่อน เราซักผ้าอ้อมให้ทารกใช้ เพราะไม่มีผ้าอ้อมสำเร็จรูปแบบใช้แล้วทิ้ง เราตากเสื้อผ้าบนราว ไม่ได้ใช้เครื่องจักรที่กินไฟมากมายเพียงเพื่อการปั่นผ้าให้แห้ง ลมและแสงแดดก็ตากเสื้อเราได้แห้งดีนะ แต่... สาวน้อยคนนั้นก็พูดถูก ตอนนั้น.. เราไม่เคยจะคิดเรื่องอนุรักษ์หรอก
.
ในสมัยก่อน แต่ละบ้านจะมีโทรทัศน์เพียง 1 เครื่อง หรือว่าวิทยุ 1 เครื่อง ไม่ได้มีประจำครบทุกห้อง และจอโทรทัศน์สมัยนั้นก็มีขนาดไม่ต่างกับขนาดของผ้าเช็ดหน้าผืนใหญ่ๆ ไม่ได้มีจอที่ใหญ่คับห้อง
.
ส่วนในครัว.. เราซอย หั่น และปั่นพวกส่วนผสมอาหารด้วยมือ เพราะไม่มีเครื่องใช้ไฟฟ้า คอยอำนวยความสะดวกให้
.
ในยามที่เราจะส่งของที่แตกได้ง่ายทางไปรษณีย์ เราก็เอากระดาษหนังสือพิมพ์มาห่อ และปั้นเป็นก้อนกลมๆ วางรอบๆ เพื่อกันกระแทก ไม่ได้ใช้โฟมเม็ดกันกระแทก หรือว่าพลาสติกบับเบิลห่อ
.
ในสมัยก่อน เราออกกำลังกายได้ด้วยการเดิน เราเลยไม่ต้องไปเข้ายิมเพื่อเดินบนลู่วิ่งไฟฟ้า แต่... เธอก็พูดถูกนะ เราไม่เคยจะคิดเรื่องอนุรักษ์หรอก
.
เวลาที่เรากระหาย.. เราดื่มน้ำจากบ่อ หรือน้ำตกโดยใช้กระบวยไม้ แทนที่จะใช้ถ้วยพลาสติก ขวดพลาสติกทุกครั้งที่ดื่ม
.
เราเติมปากกาด้วยหมึกแทนที่จะไปซื้อด้ามใหม่ใช้ เราเปลี่ยนเฉพาะใบมีดโกน แทนที่จะทิ้งไปทั้งอันเพียงเพราะใบมีดมันหมดคมแล้ว แต่... เราไม่เคยจะคิดเรื่องอนุรักษ์หรอก
.
ในสมัยก่อน ชาวบ้านใช้รถเมล์หรือรถสาธารณะ เด็กๆ ก็ขี่จักรยาน หรือไม่ก็เดินไปโรงเรียน แทนที่จะให้คุณพ่อคุณแม่ขับรถไปส่ง
.
ที่ห้องในบ้านของเรา มีเต้าปลั๊กไฟอยู่เพียงจุดเดียว ไม่ได้มีช่องเสียบไฟมากมายสำหรับเครื่องใช้ไฟฟ้าจำนวนเป็นโหลๆ รวมทั้งชาร์จโทรศัพท์มือถืออยู่บนหัวเตียง สมัยนั้นกว่าจะขอโทรศัพท์บ้านได้ ใช้เวลานับปี
.
และเราก็ไม่ได้มีแกดเจ็ท ที่ใช้รับสัญญาณดาวเทียมที่ลอยอยู่ห่างไกลออกไปนอกโลกถึง 37,000 กิโลเมตร เพื่อจะบอกกับเราว่า ร้านอาหารแถวบ้านของเรา..ตั้งอยู่ตรงจุดไหน
.
แต่มันก็น่าเศร้าใช่ไหมล่ะ ที่คนสมัยนี้เอาแต่โทษว่าคนในยุคของเรานั้น..ใช้โลกสิ้นเปลือง เพียงแค่เพราะว่าเราไม่เคยคิดเรื่องการอนุรักษ์กันเลย ...ในยุคนั้น..
.
ขอบคุณเจ้าของบทความ
#CTH #ClubToHappiness #Happy
ปล. (อักษรสองตัวจากยุคคุณยาย)
แถมเรื่องเคล็ดลับ "อมตีนแมว"
แก้ก้างปลาติดคอ..
ขอบคุณเจ้าของบทความ 在 วินาทีสึนามิ,ทีรุ่นแรงทีสุดในโลก,บันทึกวินาทีหายนะ,ในประเทศญี่ปุ่น ... 的推薦與評價
วินาทีสึนามิ,ทีรุ่นแรงทีสุดในโลก,บันทึกวินาทีหายนะ,ในประเทศญี่ปุ่น, ขอบคุณเจ้าของ คลิป.cr.clancy688 #crclancy688. ... <看更多>
ขอบคุณเจ้าของบทความ 在 #ขอบคุณเจ้าของบทความดีๆ - สำรวจ - Facebook 的推薦與評價
สำรวจ #ขอบคุณเจ้าของบทความดีๆ บน Facebook. ... <看更多>