องค์ประกอบของความรัก
---
บางความรู้สึกที่เราคิดว่ามันคือ 'ความรัก' กลับไม่ได้ทำให้คนที่เรามอบสิ่งนั้นให้รู้สึกดี หรือสัมผัสได้ถึง 'ความรัก' ที่ว่า นั่นอาจเป็นเพราะเราทำบางองค์ประกอบสำคัญหล่นหาย อีริค ฟรอมม์ นักจิตวิทยาชาวเยอรมันสรุป 4 องค์ประกอบสำคัญที่มีอยู่ในความรักทุกรูปแบบออกมาตามนี้ครับ
1. การดูแลใส่ใจ
ชัดที่สุดคือรักที่แม่มีต่อลูก รักคือการให้เวลา ดูแลอย่างจริงจัง และยิ้มรับการเจริญเติบโตของสิ่งที่เรารัก หากมีใครบอกว่ารักดอกไม้ แต่ไม่ยอมรดน้ำต้นไม้ ก็ยากจะเชื่อว่าเขารักต้นไม้จริงตามที่บอก รักคือการลงแรงเพื่อให้บางสิ่งเติบโต "เราจะรักในสิ่งที่เราลงแรง และเราจะลงแรงให้กับสิ่งที่เรารัก"
2. ความรับผิดชอบ
เป็นการกระทำโดยสมัครใจ พร้อมตอบสนองต่อความต้องการของคนอีกคนหนึ่งที่เรารัก เป็นความรู้สึกว่าชีวิตของคนที่เรารักเป็นส่วนหนึ่งของเราด้วย ความทุกข์ของเขาก็เป็นความทุกข์ของเรา รับผิดชอบทางร่างกายและจิตใจ "เมื่อรักใครแล้ว เราจึงรู้สึกร่วมทุกข์ร่วมสุข"
3. ความนับถือ
นี่คือองค์ประกอบสำคัญที่ 'ผู้รัก' หลายคนลืมมอบให้ 'ผู้ถูกรัก' หากไม่มีสิ่งนี้เสียแล้ว ย่อมเสี่ยงมากที่ 'ความรับผิดชอบ' จะกลายร่างเป็นการครอบงำหรือครอบครอง เพราะเราเป็นห่วงเขาเกินไป หรือเพราะเรารู้สึกเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเขาเกินไป จึงอยากให้เขาเป็นไปตามที่เราคิดฝันและวางแผน ความนับถือในตัวคนที่เรารักจะปลดล็อกความรู้สึกนี้ แล้วปล่อยให้เขาได้เติบโตและพัฒนาไปในทางที่เขาชอบ เชื่อ และเป็นตัวเขาจริงๆ เมื่อเรานับถือในตัวคนคนหนึ่ง เราจะเฝ้ามองการเติบโตในแบบเขา โดยไม่ใช้ตัวเองตัดสิน ชื่นชมการเติบโตที่เป็นประโยชน์ต่อตัวเขาเอง มากกว่าที่จะเป็นประโยชน์ต่อตัวเรา หรือเพื่อความสุขของเรา "รักใคร ต้องให้เขาเป็นอิสระ"
4. การรู้จัก
จะนับถือใครสักคนได้ เราต้องรู้จักเขาอย่างแท้จริง หากความสัมพันธ์สามารถทำให้เราหยั่งลึกลงไปในตัวตนของกันและกัน ได้รู้ลึกถึงความปรารถนาที่แท้จริง ไม่ได้มองเพียงผิวเผินเหมือนที่คนอื่นมอง เช่น บางคนอาจจะมองว่าคนที่เรารักกำลังโกรธ แต่เรารู้จักลึกไปกว่านั้นว่า ความโกรธเป็นเพียงการแสดงออกของความกังวลของเขา เรามองเห็นรากความทุกข์ของเขา หรือยิ่งได้หยั่งลึกถึงความเชื่อ คุณค่า และสิ่งที่เขาศรัทธาในชีวิต เรายิ่งรู้จักและเข้าใจ กระทั่งเกิดความนับถือในตัวคนคนนั้น และยินดีที่จะเดินข้างๆ ให้เขาเติบโตไปตามทางของเขา โดยไม่ต้องบังคับชักจูงหรือครอบครองไว้ตามความปรารถนาของเรา แต่กว่าจะรู้จักใครสักคนแบบจริงแท้ได้ เราเองก็ต้องเปิดเปลือยตัวตนของเราด้วยเช่นกัน "รักคือการมองคนที่เรารักด้วยสายตาที่ไม่ใช้ไม้บรรทัดของเราไปตัดสินเขา เพื่อจะได้รู้จักเขาอย่างแท้จริง"
ขาดสิ่งหนึ่งสิ่งใดไปย่อมเป็นรักที่ไม่สมประกอบ เราอาจบอกตัวเองว่านี่คือ 'ความรัก' แต่อันที่จริงแล้วไม่ใช่ บางครั้งมันคือการแสดงออกของอัตตาโดยที่เราไม่รู้ตัว
เริ่มจากดูแลใส่ใจ-จนเริ่มมีความรับผิดชอบ-ทำความรู้จักโดยไม่ตัดสิน-นำไปสู่ความนับถือในตัวเขา-แล้วเราจะยิ่งอยากดูแลใส่ใจเขามากขึ้นอีก เพราะเรารักเขาในแบบที่เขาเป็น และเมื่อใครสักคนถูกรักในแบบที่ตัวเองเป็น เขาจะยิ่งฉายพลังแห่งชีวิต พลังแห่งความสดใส พลังแห่งความสุขออกมา แน่นอนว่าคนที่รักเขา อยู่ข้างๆ เขา ย่อมได้รับพลังนั้นไปด้วย
รักคือการส่งพลังให้กันและกัน
หากรักใครแล้วรู้สึกว่าสูญเสียพลัง หรือถูกดูดพลัง เราอาจต้องลองทบทวน 'ความรัก' นั้นอีกครั้งว่า มีอะไรตกหล่นไปไหม
หรือเราแค่เข้าใจผิดไป...มันไม่ใช่ 'ความรัก'
