Apple CEO tells college graduates: ‘We’ve failed you’
蘋果CEO給大學畢業生的致詞
蘋果執行長庫克(Tim Cook)於5月18日應邀至杜蘭大學(Tulane Univeristy)做畢業典禮演講(Commencement Speech),內容是鼓勵畢業生處理困難的問題,有勇氣嘗試找出解決問題的方法,並以20年前的親身經驗告訴年輕學子,為何當年從前途似錦的科技業巨擘康柏公司(Compaq),投入前途黯淡的蘋果公司。
杜蘭大學是位於紐奧良的研究型私立大學,有「南方常春藤」之稱,以下摘錄庫克的演講內容:
∎ Life will always find lots of ways to tell you no, that you can't, that you shouldn't, that you'd be better off if you didn't try. But New Orleans teaches us there is nothing more beautiful or more worthwhile than trying.
人生總會用很多方式告訴你,這個不可以、那個做不到、你不應該這麼做,或是你最好連試都別試。但紐奧良教導我們,沒什麼比嘗試更美妙,更有價值。
∎ For me, it was that search for greater purpose that brought me to Apple in the first place. I had a comfortable job at a company called Compaq that at the time looked like it was going to be on top forever.
對我來說,當初就是為了尋找更大的目的,才讓我來到蘋果。我原本在康柏的工作很舒服,而且那時康柏看來將永遠處於顛峰。
∎ As it turns out, most of you are probably too young to even remember its name. But in 1998, Steve Jobs convinced me to leave Compaq behind to join a company that was on the verge of bankruptcy.
你們大多數人可能都太年輕,不記得康柏的名字,但在1998年,賈伯斯說服了我離開康柏,加入一家處於破產邊緣的公司。
∎ They made computers, but at that moment at least, people weren't interested in buying them. Steve had a plan to change things. And I wanted to be a part of it.
他們生產電腦,但至少那時大家沒什麼興趣買電腦。賈伯斯想要改變這個局面,而我想參與其中。
∎ It wasn't just about the iMac, or the iPod, or everything that came after. It was about the values that brought these inventions to life.
這不只攸關iMac或iPod,或之後問世的所有東西,而是關於把這些創新真正做出來的價值。
∎ The idea that putting powerful tools in the hands of everyday people helps unleash creativity and move humanity forward. That we can build things that help us imagine a better world and then make it real.
這個想法是將強大工具放到一般人的手中,釋放出創造力,推動人類前進;也就是我們可以打造的東西,能讓我們想像出更美好的世界,再實現這個夢想。
∎ Try something. You may succeed. You may fail. But make it your life's work to remake the world because there is nothing more beautiful or more worthwhile than working to leave something better for humanity.
去多多嘗試,你可能成功,也可能失敗,但要把改造世界變成你的人生目標,努力留下任何東西讓人類更好,沒有什麼比這麼做更美妙、更值得。
以下是演講內容全文:
Hello Tulane! Thank you, President Fitts, Provost Forman, distinguished ( ) faculty ( ), other faculty [laughs], and the entire Tulane family, including the workers, ushers ( ), [and] volunteers who prepared this beautiful space. And I feel duty-bound ( ) to also recognize the hard-working bartenders at The Boot. Though they’re not here with us this morning, I’m sure some of you are reflecting on their contributions as well. [The Boot is a popular college bar right next to Tulane’s campus which has been around for decades.]
And just as many of you have New Orleans in your veins ( ), and perhaps your livers, some of us at Apple have New Orleans in our blood as well. When I was a student at Auburn, the Big Easy was our favorite getaway ( ). It’s amazing how quickly those 363 miles fly by when you’re driving toward a weekend of beignets and beer. And how slowly they go in the opposite direction. Apple’s own Lisa Jackson is a proud Tulane alum ( ). Yes. She brought the Green Wave all the way to Cupertino where she heads our environment and public policy work. We’re thrilled to have her talent and leadership on our team.
OK, enough about us. Let’s talk about you. At moments like this, it always humbles me to watch a community come together to teach, mentor ( ), advise, and finally say with one voice, congratulations to the class of 2019!
Now there’s another very important group: your family and friends. The people who, more than anyone else, loved, supported, and even sacrificed ( ) greatly to help you reach this moment. Let’s give them a round of applause ( ). This will be my first piece of advice. You might not appreciate until much later in your life how much this moment means to them. Or how that bond of obligation ( ), love, and duty between you matters more than anything else.
In fact, that’s what I really want to talk to you about today. In a world where we obsessively ( ) document our own lives, most of us don’t pay nearly enough attention to what we owe one another. Now, this isn’t just about calling your parents more, although I’m sure they’d be grateful if you did that. It’s about recognizing that human civilization began when we realized that we could do more together. That the threats and danger outside the flickering firelight got smaller when we got bigger. And that we could create more — more prosperity ( ), more beauty, more wisdom, and a better life — when we acknowledge certain shared truths and acted collectively.
Maybe I’m biased ( ), but I’ve always thought the South, and the Gulf Coast in particular ( ), have hung on to ( ) this wisdom better than most. [Tim Cook grew up in Robertsdale, Alabama, which is about an hour from New Orleans and is similarly close to the Gulf of Mexico.] In this part of the country, your neighbors check up on you if they haven’t heard from you in a while. Good news travels fast because your victories are their victories too. And you can’t make it through someone’s front door before they offer you a home-cooked meal.
Maybe you haven’t thought about it very much, but these values have informed your Tulane education too. Just look at the motto ( ): not for one’s self, but for one’s own. You’ve been fortunate to live, learn, and grow in a city where human currents blend into ( ) something magical and unexpected. Where unmatched beauty, natural beauty, literary beauty, musical beauty, cultural beauty, seem to spring ( ) unexpectedly from the bayou. The people of New Orleans use two tools to build this city: the unlikely and the impossible. Wherever you go, don’t forget the lessons of this place. Life will always find lots of ways to tell you no, that you can’t, that you shouldn’t, that you’d be better off if you didn’t try. But New Orleans teaches us there is nothing more beautiful or more worthwhile than trying. Especially when we do it not in the service of one’s self, but one’s own.
For me, it was that search for greater purpose that brought me to Apple in the first place. I had a comfortable job at a company called Compaq that at the time looked like it was going to be on top forever. As it turns out, most of you are probably too young to even remember its name. But in 1998, Steve Jobs convinced me to leave Compaq behind to join a company that was on the verge of bankruptcy. They made computers, but at that moment at least, people weren’t interested in buying them. Steve had a plan to change things. And I wanted to be a part of it.
It wasn’t just about the iMac, or the iPod, or everything that came after. It was about the values that brought these inventions to life. The idea that putting powerful tools in the hands of everyday people helps unleash creativity and move humanity forward. That we can build things that help us imagine a better world and then make it real.
There’s a saying that if you do what you love, you’ll never work a day in your life. At Apple, I learned that’s a total crock ( ). You’ll work harder than you ever thought possible, but the tools will feel light in your hands. As you go out into the world, don’t waste time on problems that have been solved. Don’t get hung up on what other people say is practical. Instead, steer ( ) your ship into the choppy ( ) seas. Look for the rough spots, the problems that seem too big, the complexities ( ) that other people are content to work around. It’s in those places that you will find your purpose. It’s there that you can make your greatest contribution. Whatever you do, don’t make the mistake of being too cautious. Don’t assume that by staying put, the ground won’t move beneath your feet. The status quo ( ) simply won’t last. So get to work on building something better.
In some important ways, my generation has failed you in this regard ( ). We spent too much time debating. We’ve been too focused on the fight and not focused enough on progress. And you don’t need to look far to find an example of that failure. Here today, in this very place, in an arena where thousands once found desperate shelter ( ) from a 100-year disaster, the kind that seem to be happening more and more frequently, I don’t think we can talk about who we are as people and what we owe to one another without talking about climate change.
[applause] Thank you. Thank you.
This problem doesn’t get any easier based on whose side wins or loses an election. It’s about who has won life’s lottery and has the luxury of ignoring this issue and who stands to lose everything. The coastal communities, including some right here in Louisiana, that are already making plans to leave behind the places they’ve called home for generations and head for higher ground. The fishermen whose nets come up empty. The wildlife preserves ( ) with less wildlife to preserve. The marginalized ( ), for whom a natural disaster can mean enduring poverty.
Just ask Tulane’s own Molly Keogh, who’s getting her Ph.D. this weekend. Her important new research shows that rising sea levels are devastating ( ) areas of Southern Louisiana more dramatically than anyone expected. Tulane graduates, these are people’s homes. Their livelihoods ( ). The land where their grandparents were born, lived, and died.
When we talk about climate change or any issue with human costs, and there are many, I challenge you to look for those who have the most to lose and find the real, true empathy ( ) that comes from something shared. That is really what we owe one another. When you do that, the political noise dies down, and you can feel your feet firmly planted on solid ground. After all, we don’t build monuments ( ) to trolls ( ), and we’re not going to start now.
If you find yourself spending more time fighting than getting to work, stop and ask yourself who benefits from all the chaos. There are some who would like you to believe that the only way that you can be strong is by bulldozing ( ) those who disagree or never giving them a chance to say their peace in the first place. That the only way you can build your own accomplishments is by tearing down ( ) the other side.
We forget sometimes that our preexisting beliefs have their own force of gravity ( ). Today, certain algorithms ( ) pull toward you the things you already know, believe, or like, and they push away everything else. Push back. It shouldn’t be this way. But in 2019, opening your eyes and seeing things in a new way can be a revolutionary act. Summon the courage not just to hear but to listen. Not just to act, but to act together.
It can sometimes feel like the odds ( ) are stacked ( ) against you, that it isn’t worth it, that the critics are too persistent and the problems are too great. But the solutions to our problems begin on a human scale with building a shared understanding of the work ahead and with undertaking it together. At the very least, we owe it to each other to try.
It’s worked before. In 1932, the American economy was in a free-fall ( ). Twelve million people were unemployed, and conventional ( ) wisdom said the only thing to do was to ride it out, wait, and hope that things would turn around ( ). But the governor ( ) of New York, a rising star named Franklin Roosevelt, refused to wait. He challenged the status quo and called for action ( ). He needed people to stop their rosy ( ) thinking, face the facts, pull together ( ), and help themselves out of a jam. He said: “The country demands bold, persistent experimentation. It is common sense to take a method and try it. If it fails, admit it and try another. But above all, try something.”
This was a speech to college students fearful ( ) about their future in an uncertain world. He said: “Yours is not the task of making your way in the world, but the task of remaking the world.” The audacious ( ) empathy of young people, the spirit that says we should live not just for ourselves, but for our own. That’s the way forward. From climate change to immigration, from criminal justice reform to economic opportunity, be motivated by your duty to build a better world. Young people have changed the course of history time and time again. And now it’s time to change it once more.
I know, I know the urgency of that truth is with you today. Feel big because no one can make you feel strong. Feel brave because the challenges we face are great but you are greater. And feel grateful because someone sacrificed to make this moment possible for you. You have clear eyes and a long life to use them. And here in this stadium, I can feel your courage.
Call upon your grit ( ). Try something. You may succeed. You may fail. But make it your life’s work to remake the world because there is nothing more beautiful or more worthwhile than working to leave something better for humanity.
Thank you very much, and congratulations class of 2019!
#高雄人 #學習英文 請找 #多益達人林立英文
#高中英文
#成人英文
#多益家教班
#商用英文
同時也有1部Youtube影片,追蹤數超過0的網紅SiennyLoves Drawing,也在其Youtube影片中提到,Let’s share care ??????? to Malaysia ?? ‘s Orang Utan ?? through the Bukit Merah Orang Utan Island Foundation This Foundation was established in 200...
「amazing facts about human」的推薦目錄:
amazing facts about human 在 Atichart Chumnanont Facebook 的最讚貼文
ทุกอย่างมี 2 ด้านให้เราคิดเสมอ ..ลองอ่านดูนะ เค้าเขียนดี
การช่วยเหลือที่ถ้ำหลวงในครั้งนี้ จริงอยู่เราสูญเสียทรัพยากรมากมาย เพื่อกอบกู้ 13 ชีวิต
แต่ทำไมนะ ผมคิดว่าทุกอย่างที่เราเสียไป มันไม่ใช่เสียเปล่า แต่เราได้อะไรกลับคืนมา มากมายเหลือเกินจากเหตุการณ์นี้
1) ท่ามกลางปัญหา เราได้เห็นว่า ประเทศไทยมีคนที่ความสามารถในการจัดการได้ดี และมีความเป็นผู้นำสูงมาก อย่างท่านผู้ว่าฯเชียงราย เมื่อเกิดเหตุ ท่านวางแผน และจัดการปัญหาเฉพาะหน้าได้อย่างรวดเร็ว ทำให้เห็นว่า คนที่จะมาถึงตำแหน่งนี้ได้ ไม่ได้มาเพราะโชคช่วย
2) เราได้เห็น ความเด็ดขาดของผู้ว่า โดยเฉพาะที่บอกว่า คนที่อยากมาช่วย ใครอยากมาก็มาได้ แต่ต้องมาถกหลักการกันก่อน ว่าสิ่งที่นำเสนอมันทำได้หรือไม่ หรือว่าเป็นไอเดียที่จะถ่วงทีมให้ช้าลง ไม่ใช่ว่าคนที่อยากช่วยจะมีประโยชน์ทั้งหมด ซึ่งผู้มีอำนาจเด็ดขาด ต้องเลือกใช้คนให้ถูก ไม่ใช่รับความช่วยเหลือไปเสียทุกอย่าง
3) แน่นอน ใครๆก็รู้ว่าการค้นหาเด็กให้พบคือสิ่งสำคัญ แต่ ผู้ว่าฉลาดมาก ที่ให้ความสำคัญก่อนกับ "คนที่เข้าไปช่วย" อะไรที่เสี่ยงภัย เช่น ดำน้ำในสภาวะเสี่ยงเกินไป หรือ การเสี่ยงว่ายน้ำโดยมีโอกาสเสี่ยงไฟดูดไฟช็อต ผู้ว่าจะไม่ยอมให้หน่วยซีลลงน้ำ ซึ่งเป็นเรื่องถูกต้องแล้ว การช่วยหนึ่งคน ไม่ได้แปลว่าต้องเอาชีวิตของอีกคนเข้าไปแลก
4) เราได้เห็นว่า กลยุทธ์อะไรก็ตาม ต้องมีแผนสำรองอยู่เสมอ ในตอนแรกแผนดั้งเดิม คือให้หน่วยซีล เข้าถ้ำไปเรื่อยๆ เพื่อไปหาทั้ง 13 คนที่ติดถ้ำ แต่สุดท้าย เราก็มีแผนสอง คือตรวจเช็กปล่องด้านบนภูเขา ว่าจะสามารถหย่อนตัว ทะลุถึงถ้ำได้เลยหรือไม่ และแผนสามคือไอเดียการเจาะภูเขา การไปถึงจุดหมาย ไม่จำเป็นต้องมีแผนเดียว แต่การเปิดรับทุกหนทางที่เป็นไปได้ ก็ยิ่งมีโอกาสไปถึงเป้าหมายเร็วขึ้น
5) เราได้รู้จักหน่วยซีล ว่าคืออะไร บางคนไม่รู้เลยว่าที่ไทยก็มีด้วย ได้รู้ว่า SEAL ย่อจาก (SEa - Air - Land) คือหน่วยรบที่ปฏิบัติงานได้ทั้งในทะเล บนอากาศ และภาคพื้นดิน เป็นหน่วยทหารที่มีสภาพร่างกายแข็งแกร่ง ผ่านการฝึกหฤโหด และในยามคับขัน ความยอดเยี่ยมของหน่วยซีล ก็สามารถเป็นประโยชน์กับภารกิจได้
6) เราได้รู้จักภูมิศาสตร์ของประเทศไทยมากขึ้น หลายคนรู้จักถ้ำหลวงเป็นครั้งแรก ได้รู้ว่าขุนน้ำนางนอนอยู่ตรงไหน ได้รู้ว่าเชียงรายก็มีสถานที่ท่องเที่ยวที่น่าสนใจแบบนี้ด้วย ได้รู้จักคำว่า "ถ้ำ" ในความหมายใหม่ บางถ้ำมันยาวเป็นกิโล และคดเคี้ยวเหมือนเขาวงกต
7) เราได้ความรู้เรื่องการเอาชีวิตรอดมากขึ้น ได้รู้จัก "กฎ 333" ว่าในภาวะใดบ้างที่คุณจะมีชีวิตรอดได้ คือ ขาดอากาศหายใจได้ 3 นาที , ขาดน้ำดื่มได้ 3 วัน , ขาดอาหารได้ 3 สัปดาห์ ถ้ามากกว่านี้ก็จะตาย (แต่แน่นอนนี่เป็นแค่กฎคร่าวๆไม่ได้ใช้ได้กับทุกคน) ได้ความรู้ว่า แม้จะไม่มีอาหาร แต่ร่างกายมนุษย์ สามารถดึงพลังงานสำรองที่สะสมในรูปไขมันมาใช้ได้
8) เราได้เห็นความเสียสละของคนในพื้นที่ ยอมให้สูบน้ำเข้าเทือกสวนไร่นา ทั้งๆที่พวกเขาเริ่มทำกสิกรรมกันแล้ว ไม่มีใครอยากทำให้ตัวเองวุ่นวาย และเสียผลประโยชน์ แต่สุดท้าย เมื่อมันเป็นเรื่องความเป็นความตาย ทุกคนเข้าใจดี ซึ่งนี่คือการเสียสละอย่างแท้จริง
9) เราได้เห็นความสามารถของสื่อมวลชน ในเงื่อนไขที่จำกัด ไม่มีอะไรพร้อมสักอย่าง คุณสามารถนำเสนอให้ สื่อของตัวเองมีความน่าสนใจได้ หรือไม่ คุณมีมุมมองที่เฉียบขาดมากกว่าที่อื่นหรือเปล่า และที่สำคัญ คุณจะเคารพกติกาที่เจ้าหน้าที่ตั้งไว้ หรือจะกล้าแหกกฎเพื่อได้ข่าวที่เหนือกว่าช่องอื่น
10) เราได้เห็น ทักษะการใช้โซเชียลเน็ตเวิร์กที่มีประสิทธิภาพ อย่างทวิตเตอร์ของ Mthai การนำเสนอข้อเท็จจริงอย่างตรงไปตรงมา รวดเร็วฉับไว ไม่ต้องสร้างดราม่า ก็สร้างความนิยมได้เช่นเดียวกัน
11) เราได้รู้ว่า สิ่งที่เราหวัง สิ่งที่เราคิด กับสิ่งที่เกิดขึ้นหน้างาน มันไม่เหมือนกันเลย หลายๆอย่างเราคิดได้ แต่ในสถานการณ์จริงมันทำไม่ได้ มีคนบอกว่า ทำไมเราไม่ห้อยอาหารลอยน้ำไปให้ถึงมือเด็ก มีคนอธิบายว่า เพราะในถ้ำน้ำมันไม่ได้ไหลตรงๆเหมือนแม่น้ำ เอาของลอยน้ำ ก็ไปติดโขดหิน เด็กไม่ได้รับแน่นอน หรือ มีบางคนถามว่าทำไมไม่ระเบิดถ้ำ ก็มีคนอธิบายว่า ระเบิดแล้วถ้าหินถล่มลงมาจนปิดทางเข้าออกทั้งหมดล่ะ แบบนี้เด็กตายเลยไหม เราได้เข้าใจว่า สิ่งที่จินตนาการ มันอาจทำไม่ได้ในชีวิตจริง
12) เราได้รู้ว่า ในสังคมนี้ มีคนอยากเอาหน้ามากมาย บางคน รู้ว่าตัวเองไม่มีทักษะอะไรที่จะช่วยได้ (คือจะบอกว่า มาเป็นกำลังใจ อยู่ตรงไหนก็ส่งใจไปได้จริงไหม) แต่ก็อยากเอาตัวไปให้สื่อได้เห็นว่ามาลงพื้นที่แล้ว ในทางตรงกันข้าม มีคนจำนวนมากยอมทำงานหนักเป็นมดงาน เพื่อให้ภารกิจได้เดินหน้าต่อ แต่คนเหล่านี้ ไม่ได้ต้องการป่าวประกาศใดๆ เขาต้องการผลสำเร็จ ไม่ใช่ชื่อเสียงของตัวเอง
13) เราได้เห็นว่าในประเทศไทย ความเชื่อ กับ วิทยาศาสตร์มันสามารถไปด้วยกันได้อย่างประหลาด ในขณะที่ทีมงานกำลังจะเจาะถ้ำ ก็ยังต้องขออนุญาตจากเจ้าป่าเจ้าเขา หรือขณะที่ เราใช้เทคโนโลยีโดรนที่ล้ำยุคในการช่วยค้นหา แต่อีกด้านเราก็เห็นภาพชาวบ้านกราบไหว้ ครูบาบุญชุ่ม ที่เข้าไปทำพิธีเปิดตา มันเป็นส่วนผสมที่ไม่น่าเชื่อ แต่ก็เกิดขึ้นกับประเทศไทยจริงๆ
14) เราได้เห็นว่า ในยามที่ทุกคนกำลังสับสน ย่อมมีคนหาโอกาสฉวยผลประโยชน์เสมอ คนที่อ้างให้โอนเงินเข้าบัญชีตัวเอง อ้างขอเงินไปช่วย 13 ชีวิตติดถ้ำ แบบนี้มีเยอะ คนเสพข่าวสารต้องระวังให้ดี อย่าใจดี จนขาดสติ ต้องเช็กให้รอบคอบ เพราะคนชั่วโลกนี้มันมีเยอะ คนแบบนี้ต้องไม่ตายดีแน่
15) เราได้เห็นว่า ทุกความสามารถมีประโยชน์ ช่างไฟฟ้า นักขุดเจาะน้ำบาดาล ช่างต่อท่อ แพทย์ นักปีนเขา ทหาร นักข่าว พ่อครัว ช่างภาพ ล่าม นักวิทยาศาสตร์ ทีมกู้ภัย นักดำน้ำ นักดนตรี นักธรณีวิทยา ฯลฯ ในยามจำเป็น ทุกคนสามารถใช้ทักษะของตัวเอง เพื่อเป้าหมายสูงสุดร่วมกัน มันแสดงให้เห็นว่า ไม่มีอาชีพไหน เหนือกว่าอาชีพไหน ทุกคนสามารถสร้างสรรค์สังคมได้ในทางของตัวเอง
16) เราได้เห็นคนจินตนาการเยอะเหลือเกิน บางคนบอกว่าเด็กไปพัวพันกับคดียาเสพติด บางคนคิดไปขนาดว่า จริงๆเจอตัวเด็กตั้งนานแล้ว แต่ปล่อยออกมาไม่ได้ เพราะกำลังเคลียร์เรื่องยาเสพติดอยู่ มีทฤษฎีสมคบคิดมากมาย แต่สุดท้ายก็เหมือนอย่างที่ผู้ว่าบอกนั่นแหละ "ขอให้งดใช้จินตนาการ" และอย่างที่ รองผู้บัญชาการตำรวจภูธร ภาค 5 บอก "ถ้ำหลวงไม่ใช่พื้นที่สีแดง" คือ การคิดเรื่อยเปื่อย มีโทษมากกว่าประโยชน์นะ
17) เราได้เห็นว่า ในช่วง 3-4 วันแรกของเหตุการณ์ทุกคนยังจับต้นชนปลายไม่ถูก ทุกอย่างชุลมุนไปหมด แต่หลังจากนั้น ทุกอย่างก็เริ่มมีระบบระเบียบมากขึ้น รถราที่ใครจะขึ้นไปบนเขาก็ได้ โดนกันไว้ด้านล่าง เจ้าหน้าที่จัดรถโดยสาร รับส่งคนขึ้นลง ทำให้การจราจรไม่ติดขัด ขณะที่ ทีมงานก็มีการซักซ้อมอย่างดี ถ้าหากพบเด็กแล้วจะทำอย่างไร ทุกอย่างมีแบบแผนเป็นระบบ ไม่มั่วซั่ว อย่าดูถูกความสามารถของเจ้าหน้าที่เลย เขาก็พยายามทำทุกอย่างให้ง่ายที่สุดต่อการจัดการล่ะ
18) เราได้เห็น น้ำใจของชาวต่างชาติ บางคนมาช่วยผ่านทางรัฐบาลส่งมา บางคนเดินทางมาด้วยตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นแบบไหน การที่ท่านแสดงถึงน้ำใจที่มี เราขอคารวะทุกท่าน มา ณ ที่นี้ มันทำให้เห็นอีกด้วยว่า ในยามวิกฤติ ไม่มีกำแพงของเชื้อชาติ
19) เราได้รู้ว่าข่าวสารสมัยนี้ไปเร็วมาก เรื่องเกิดแค่ 1 วัน ทั้งโลกรู้แล้วว่ามีเหตุคนติดถ้ำที่ไทย ซึ่งทำให้คนทั้งโลกจับตาดูอยู่ ทุกๆการกระทำ ทุกๆการตัดสินใจ จะเป็นบทพิสูจน์ให้โลกเห็นเลยว่า ประเทศไทย มีฝีมือแค่ไหน ในการรับมือกับปัญหา
20) หลายคนไปด่าเด็ก ว่าเด็กพวกนี้ไม่ควรได้รับการสรรเสริญอะไรทั้งนั้น เป็นเด็กซน แล้วทำให้คนอื่นเดือดร้อน คือทำไมใจร้อนรีบด่าจัง ยังไม่รู้ที่มาที่ไปอะไรเลยไม่ใช่หรอ ยังไม่รู้ว่าทำไมเขาต้องเอาตัวเองตกอยู่ในสถานการณ์นั้น น้ำขึ้นอย่างไร ต้องเอาตัวรอดแบบไหน ไม่มีใครรู้เหตุการณ์จริงๆเลย ได้แต่คาดเดาไปเรื่อย แล้วการที่ไปต่อว่าเด็กๆแบบนั้น มันยุติธรรมหรือ
21) และสมมติว่า เด็กๆผิดจริง ผมอยากให้คิดแบบนี้ครับ ว่าใน 13 คน (แม้จะมีโค้ชอยู่ก็เถอะ) แต่เด็กๆโดยรวม ส่วนใหญ่อายุระหว่าง 13-16 ปี พวกเขาก็ยังเด็ก ยังไม่มีประสบการณ์ชีวิต ยังทำอะไรไม่ทันคิด ตอนเราเป็นเด็ก เราไม่เคยทำผิดพลาดกันหรอ? เราก็เคยกันทั้งนั้น ผมเชื่อว่าเด็กพวกนี้ เขาเองไม่อยากให้คนอื่นลำบากหรอก เขาแค่ประเมินสถานการณ์ผิดไป ไม่รู้ว่าน้ำมันจะท่วมถ้ำได้ขนาดนั้น ชนิดที่ร้อยวันพันปี ไม่เคยท่วมแบบนี้ ไปมาหลายครั้งก็ไม่เคยเจอท่วม มันเป็นความผิดพลาดที่ไม่มีใครรู้ว่าจะเกิดขึ้น มันเป็นแจ๊กพ็อตพอดี คือไม่ต้องชมน่ะใช่ ตักเตือนได้ แต่ก็ไม่มีความจำเป็นต้องไปด่าเขาเหมือนกัน
22) สิ่งที่แต่ละองค์กรพยายามมอบให้เด็ก อย่างสโมสรเอสซีจี เมืองทองฯ อยากให้ทีมหมูป่า มาดูบอลที่สโมสร และได้โอกาสฝึกกับทีมเยาวชน หรือ สโมสรเชียงราย เตรียมให้ตั๋วดูบอลฟรีตลอดชีวิต มันไม่ใช่การมอบรางวัลให้คนทำผิด แต่มันเป็นการส่งกำลังใจให้ครอบครัวของเด็กต่างหาก ให้คุณพ่อคุณแม่ทุกคนมีแรงใจสู้ต่อว่า เจ้าจงรอดกลับมาเถอะนะ มีสิ่งดีๆรออยู่มากมาย อย่าเพิ่งมาจบชีวิตตอนนี้เลย
23) ใครอยากเอาชีวิตตัวเองไปเสี่ยงตาย คุณเอาตั๋วดูบอล มาแลกกับชีวิตทั้งชีวิต เป็นคุณ คุณเอาหรอ มีคนบอกว่า จากนี้ถ้าเด็กคนไหนอยากได้อะไร ก็คงวิ่งไปติดถ้ำ เพื่อให้คนช่วยออกมา แล้วจะได้มีผู้ใหญ่มาให้ของรางวัลมากมาย คือ ก็อยากเห็นเหมือนกัน ว่าใครจะเอาชีวิตตัวเองไปเสี่ยงกับของตอบแทนแบบนี้
24) อีกอย่าง ถ้าเด็ก "รอดชีวิต" จริงๆ การที่พวกเขาติดอยู่ในสถานการณ์ลำบากขนาดนี้ แล้วยังประคับประคองสติ จนรอดชีวิตได้ไม่คลุ้มคลั่งไปก่อน มันก็เป็นเรื่องน่าทึ่งนะ น่านั่งพูดคุยกับเขา ว่าในสถานการณ์บีบคั้น เขาคิดอะไร ถึงรอดตายมาได้ น่าจะเป็นแรงบันดาลใจให้กับอีกหลายๆคนได้เลย
25) รวมถึงเรื่องสภาพร่างกายด้วย ว่าในสภาพที่มีอาหารน้อย น้ำน้อย ทุกอย่างจำกัดหมด พวกเขามีอาการอย่างไรบ้าง และทำอย่างไรถึงรอดชีวิตมาได้ เป็นประสบการณ์ใหม่ ที่อนาคตถ้ามีคนโชคร้ายเจอเรื่องแบบนี้อีก จะได้พอมีแนวทางว่าต้องทำอย่างไร
26) ในครั้งนี้ ประเทศไทยแลกอะไรไปหลายอย่าง เงินทอง กำลังกาย ทรัพยากร แม้แต่ธรรมชาติ ป่าเขาอยู่ของมันดีๆ ก็จำเป็นต้องถูกตัดไม้ ระเบิดหิน เพื่อเพิ่มโอกาสในการช่วยเหลือทุกคนให้รอดปลอดภัย เราเสียอะไรไปเยอะมากจริงๆ
27) แต่สิ่งที่เราได้เรียนรู้จากเรื่องนี้ก็มากมายเช่นกัน กับภัยพิบัติที่เกิดขึ้นครั้งแรก ได้ประสบการณ์ ได้ความรู้ ได้อุทาหรณ์ ได้เห็นมุมมองจากคนทุกสาขาอาชีพ และได้เห็นคนทั้งประเทศรวมใจกันเป็นหนึ่ง
28) และเด็กๆ ถ้ารอดมาได้ พวกเขาจะได้รับรู้แน่นอนว่า คนทั้งชาติต้องแลกกับอะไรมาบ้าง เพื่อให้เขามีชีวิตต่อไป เขาจะใช้ชีวิตอย่างไม่ประมาทอีกเลยต่อจากนี้ และทั้ง 13 คน ก็จะกลายเป็นอนาคตของประเทศชาติเราต่อไปในทางใดทางหนึ่ง
29) ที่สำคัญที่สุดอีกข้อคือ เรื่องนี้จะเป็นข้อเตือนใจให้วัยรุ่น และเยาวชนของชาติคนอื่นๆ ให้คิดอ่านอะไรให้รอบคอบมากขึ้น และต้องตระหนักเลยว่า ต้องมีสติให้มาก เพราะเวลาเกิดเรื่องขึ้นมา ไม่ใช่แค่ตัวเองที่ลำบาก พ่อแม่ก็เป็นห่วง แถมคนอีกมากมาย ต้องมาลำบากเพื่อตัวเอง
30) แน่นอน ไม่มีใครอยากให้เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น แต่เมื่อมันเกิดขึ้นแล้ว แทนที่จะหัวเสีย ไปโมโหว่า "มันไม่ควรเกิดขึ้นแต่แรก" หรือ "ทำไมเด็กไม่อ่านป้ายคำเตือน" ก็ยอมรับความจริงตรงๆไหมว่ามันเกิดขึ้นแล้ว และ ย้อนคิดดีกว่า ว่าเราจะเก็บเกี่ยวอะไรได้บ้างจากเหตุการณ์นี้
จริงไหม?
ขอให้ผู้ช่วยเหลือ เจ้าหน้าที่ และผู้ประสบภัยทุกคนปลอดภัย
#ถ้ำหลวง #ทีมหมูป่า #HOPE
The help at tham luang is true. We lost a lot of resources to save 13 lives.
But why? I think everything we lost is not a waste, but we get so much back from this incident.
1) in the midst of problems, we have seen that Thailand has a very high leadership ability to manage and leadership like governor of Chiang Rai. When he quickly planned and manage the problem quickly, it shows that the person who will arrive at this position did not come because Lucky help
2) we have seen the truth of the governor, especially saying that those who want to help. Whoever wants to come, but we have to discuss the principle whether the presentation can do or is the idea to slow down the team, not that the one. If you want to help, it will be useful. All the authority must choose to use the right person, not receive all help.
3) of course, everyone knows that finding children is important, but the governor is very smart to focus on "people who help" something that is dangerous, such as diving in too risky or swimming with a chance to risk of sucking fire. Lot Gov won't let navy seal get into the water, which is right. Helping one doesn't mean taking another person's life in exchange.
4) we have seen that whatever strategy must always have a backup plan. The Original plan is to let navy seals keep going to go to the cave to the cave. But in the end, we have a second plan is to check the crater on top. Whether it can be able to go through the cave. And plan three is the idea of drilling mountains. Reaching the destination doesn't have to have one plan, but opening every possible way, the faster the chance to reach the goal.
5) we have known navy seal what it is. Some people don't know that Thailand also know that seal squat from (Sea-Air-land) is a force that works both in the sea, on air and ground as a military unit. Strong body condition through brutal training and in trouble, the superb of navy seal can benefit the mission.
6) we have known the geography of Thailand more. Many people know tham luang for the first time. We know where the nobleman is sleeping. Know that Chiang Rai also has interesting attractions like this. Know the word "Cave" in some new meaning. The Cave is a kilo long and crooked like a labyrinth.
7) we know more about survival. Know "Rule 333" what condition you can survive is lack of air for 3 minutes, lack of drinking water for 3 days, lack of food. 3 weeks. If more, I will die (but of course, this is just a sketchy rule. It doesn't work for everyone). I have knowledge that even without food, the human body can pull back up energy accumulated in fat.
8) We have seen the sacrifice of local people who allow to smoke water into the field. Even when they start doing karma, no one wants to mess themselves and lose benefit. But in the end, when it's death, everyone understands. Is truly a sacrifice.
9) we have seen the ability of the press in limited terms. Nothing is ready. Can you present to your media interesting? Do you have more sharp views than other places and most importantly, will you respect the rules that the authorities set? I will dare to break the rules to hear above other channels.
10) we have seen effective social networks skills like mthai twitter. Presenting facts, fast, fast, no need to create drama, it can create popularity as well.
11) we know that what we hope, what we think about what happens in front of the event is different. Many things we can think of. But in real situations, we can't do it. Someone says why we don't hang food to float water. A child's hand, someone explained that because in the cave, the oil doesn't flow straight like a river, put the floating stuff, then the water is stuck in the rock. The kid didn't get it for sure. Someone asked why they didn't explode the cave, someone explained that it exploded if All like this. Do kids die? We understand that what I imagine may not be done in real life.
12) we know that there are many people who want to face in this society. Some people know that they don't have any skills to help. (well, I want to say that I'm rooting for you can send my heart. is it true) but I want to give myself to I see that I have come to the area. On the contrary, there are many people who are willing to work hard as an ant to keep the mission to move on. But these people don't want any announcement. They want success,
13) we have seen that in Thailand, faith and science can go together freak together. While the team is about to penetrate the cave, we still need to ask permission from the forest or while we use great drone technology to help find our other side. I saw a picture of villagers paying respect to teacher ba bunchum who went to do an eye opening ceremony. It was an unbelievable combination, but it really happened
14) we have seen that when everyone is confused, there are always a chance to take advantage of those who claim to transfer money to their account claim to help 13 lives in the cave like this. There are many people who use news. Be careful. Don't be kind. I have to check it carefully because there are many people in this world. There are many people like this will not die.
15) we have seen that every ability is useful, electrician, groundwater driller, pipeline, doctor, hiker, soldier, journalist, photographer, photographer, rescue team, rescue team, musician, musician, geologists, etc. Everyone can use their own skills. For a common goal, it shows that no career surpasses any career. Everyone can create society in their own way.
16) we have seen a lot of imaginary people. Some people say that kids are involved in drug cases. Some people think that they have found the kid for a long time, but they can't let it out because they are clearing drugs. There are many conspiracy theories, but What the governor said, " Let's stop using imagination " and as the deputy commander of Phu Thon Police, part 5 says, " Tham Luang is not red area " is to think random. There is more punishable than
17) we saw that during the first 3-4 days of the incident, everyone still couldn't catch the beginning. Everything was commotion. But after that everything started to have more organized system. The car that anyone could go up on the hill got hit below the staff. Bus shuttle people up and down makes traffic from getting stuck while the team has a good practice. If they meet the kid, what to do? Everything has a pattern. Don't underestimate the ability of the officer. He tries to do everything as easy to manage.
18) we have seen the kindness of some foreigners to help through the government. Some people come by themselves. No matter what you show the kindness that we salute everyone here, it makes you see that in crisis, there is no wall of race.
19) we have known that news nowadays is going fast. It's happened for only 1 days. The whole world knows that there is a reason for people in the cave in Thailand which makes the whole world to watch every action, every decision will prove to the world. How skillful is Thailand to deal with problems
20) many people say that these kids should not be praised. They are naughty kids and hurt others. Why are they are you so impatient? Don't know what dobt. Don't they don't know why they have to put himself down. In that situation, how to survive. No one knows the real incident. But keep guessing. is it fair to blame kids like that?
21) and assuming that kids are wrong, I want you to think that in 13 people (even with coaches) but most kids are between 13-16 years old. They are young and have no life experience yet. I couldn't do anything when we were kids. Didn't we ever make mistakes? We used to each other. I believe these kids don't want other people to be difficult. They just underestimate the wrong situation. I didn't know that the oil could flood that much. The kind of a hundred days and a thousand years. I have never been flooded like this many times The mistake that no one knew would happen is jackpot. It's not to watch. Yes, I can warn, but there is no need to scold him either.
22) what each organization is trying to give to kids like scg muangthong club. Want the wild boar team to watch football at the club and get a chance to train with youth team or Chiang Rai Club. Prepare for free football tickets for the rest of their life. It's not to reward the wrong person, but it is sending encouragement to the family of children. Let all parents have energy. Keep fighting. Come back. There are many good things waiting. Don't end your life now.
23) who wants to risk your life? You take tickets to watch football for your whole life. Do you want it? Someone said that if any kid wants anything, they will run into the cave so that people can help out so that there will be adults. Come to give many rewards. I want to see who will risk their lives with this kind of return.
24) by the way, if kids really "survive" they are stuck in this difficult situation and still hold their mind until they survive. It's amazing. It's amazing to sit and talk to him that in the situation. Squeezed him. What did he think to survive? It should be an inspiration to many others.
25) including physical condition, in a condition with less food, everything is limited. How do they have symptoms and how to survive. It's a new experience in the future. If someone is unlucky, there will be a way to have a way to be a way. How to do it?
26) in this time, Thailand exchanged many things, money, body, resources, resources, even nature, the forest is good things need to be cut, stone exploded to increase the chances of helping everyone safe. We have lost a lot.
27) but there are many things we have learned from this. with the first disaster, experience, knowledge, see the perspective from every career field and see the whole country together as one.
28) and children, if they survive, they will surely know what the whole nation has to exchange for him to live. He will live careless. from now on, and all 13 of them will become the future of our nation. Next in some way
29) the most important thing is that this will be a reminder for teenagers and youth of other nations to think. Read more carefully and you need to realize that you need to be very conscious because when things happen, not just yourself that are difficult, parents are worried. Plus many people have to be tough for themselves.
30) of course no one wants this incident. But when it happens, instead of being angry that " it shouldn't happen in the beginning " or " why don't kids read the warning signs " accept the truth that it happened and Better think about what we can reap from this event
Is it true?
May all helpers, staff and victims be safe.
#ถ้ำหลวง #ทีมหมูป่า #HOPETranslated
amazing facts about human 在 SiennyLoves Drawing Youtube 的最佳貼文
Let’s share care ??????? to Malaysia ?? ‘s Orang Utan ?? through the Bukit Merah Orang Utan Island Foundation
This Foundation was established in 2000 initially as ex-site conservation facility for the endangered Bornean Orang Utan. It aims to promote the conservation of the Orang Utan through ex-site efforts @ #OrangUtanIsland #OUI encompassing:
• Awareness campaigns
• Education programmes
• Research studies
• Rehabilitation
• Publication of papers & books ?
• Collaboration with universities ??
• Participation at wildlife summits
• Sustainable revenue streams
The Orang Utan Island ???itself, FKA Pulau Panjang, comprises of 35 acre area, 15 acres of which has been set aside as an exhibit for rehabilitation endangered species with provision for further expansion for future phases ??
Since its inception in 2000, Orang Utan Island ???has progressed from being a sanctuary, where visitors experienced 1st hand awareness & education on the orangutan, to a recognised ex-siteconservation facility & referral centre for the endangered Bornean Orang Utan
As the cruiser ? cuts through the water ?? , Orang Utan Island ???beckons closer, now, no more a mystery in the distance.
As you alight onto the jetty⚓️, keep a look out high among the trees??, you may spot 1️⃣ orangutan or 2️⃣, swinging from tree ? to tree ? , maybe even taking a nap ??
Your steps ? on the boardwalk take you through a classroom of education in the life of an Orang Utan, where you learn amazing facts about this intelligent primate
Visitors ??? were able to view the Orang Utan from the boardwalk & the exhibition area, sparking strong interest & curiousity in these red-haired primates, whose genetic make-up is approximately 97% similar to that of humans.
The orangutan, or ‘man (orang) of the forest ?? (hutan)’ in the local Bahasa Malaysia ?? language, exhibits truly human-like mannerism in many facets of its behavior.
The Foundation also serves as a comprehensive, national resource centre for information on the orangutan and links to collaborations with related information centres worldwide ? ?
To date, there are about 20 Orang Utan on Orang Utan Island ??? So, do plan a visit & contribute ???? as you can to this foundation for its research & conservation efforts ya ??
Address?: Bukit Merah Orang Utan Island Foundation, Jalan Bukit Merah, 34400 Semanggol, Perak Darul Ridzuan, West Malaysia
Website?: https://www.orangutanisland.org.my/
FB: https://www.facebook.com/yayasanpulauorangutan/
#OrangUtanIsland #OrangUtan #Conservation#YayasanOrangUtanBukitMerah #BMOUIF #TravelogueMalaysia #TraveloguePerak #BukitMerahLaketownResort #BMLR #BMR #BukitMerah #Taiping
#RhinoAirielTravel #baspersiaran #basperak #resort #hotel #stayvacation#blog #blogging #blogger #bloggers #influencer #influencers#siennylovesdrawing #travel #travels #travelling #contentcreator #writer
amazing facts about human 在 140 Amazing facts about the human body! ideas - Pinterest 的推薦與評價
Dec 22, 2016 - Explore Kim Dunlop's board "Amazing facts about the human body!", followed by 232 people on Pinterest. See more ideas about facts, human body ... ... <看更多>